خداوندا، درود
بفرست بر محمد و خاندان او و ما را به توبهاى كه پسند مىدارى راه بر و از اصرار
بر گناه كه ناپسند مىدارى دور فرماى.
خداوندا، چون
ميان دو نقصان، يكى در دين و يكى در دنيا، قرار گرفتيم، نقصان را در آن قرار ده كه
زود گذر است و توبه را در آن قرار ده كه بقايش بيشتر است. و چون آهنگ دو كار كرديم
كه يكى تو را خشنود مىسازد و ديگرى تو را به خشم مىآورد، ما را بدان سوى كه سبب
خشنودى توست روانه دار و عزم ما را در آنچه سبب خشم توست سست نماى. و در آن هنگام
نفسهاى ما را به اختيار خود وامگذار، كه نفسهاى ما اگر توفيق خويش رفيق آنها
نگردانى راه باطل گزينند و نفس آدمى را به بدى فرمان دهد مگر آنكه تو رحمت آورى.
[2] بار خدايا، ما را از ناتوانى آفريدهاى و بنيان ما بر سستى نهادهاى و از آبى
پست و بىارج صورت بستهاى. ما را هيچ جنبشى نيست مگر به توانى كه تو ارزانى دارى
و نيرويى نيست مگر به مددى كه تو رسانى.
پس به توفيق
خود ياريمان بخش و به راه راست خويش ارشاد فرماى و
(1)
دعاى آن حضرت است در اشتياق به طلب مغفرت از خداى جلّ جلاله.
(2) اشاره
است به آيه «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا ما رَحِمَ
رَبِّي.» (سوره 12- آيه 53)
اسم الکتاب : الصحيفة السجادية المؤلف : آيتى، عبد المحمد الجزء : 1 صفحة : 70