نيايش هشتم [1]

بار خدايا، به تو پناه مى‌برم از شر و شور آزمندى و شدت خشم و غلبه حسد و ناتوانى شكيبايى و اندك بودن قناعت و بدى خلق و خوى و اصرار شهوت و چيرگى عصبيت.

بار خدايا، به تو پناه مى‌برم از پيروى از هواى نفس و مخالفت با هدايت و فرو رفتن به خواب غفلت و اختيار تكلف و برترى دادن باطل بر حق و اصرار بر گناه و خرد شمردن گناه و بزرگ شمردن طاعت.

بار خدايا، به تو پناه مى‌برم از به خود باليدن توانگران و خوار داشتن‌