اى خداوند، من
از روى اخلاص، تنها و تنها تو را برگزيدهام و با همه وجودم به تو روى آوردهام و
از هر كس كه خود نيازمند توست رو بر تافتهام و به هر كس كه از نعمت تواش بىنيازى
نيست تمنّايى نكردهام. و بر آنم كه در خواست نيازمندى از نيازمند ديگر سفاهت رأى
است و ضلالت عقل.
چه بسا- اى
خداوند من- ديدهام كسانى را كه عزّت نه از تو طلبيدهاند و به ذلت افتادهاند و
جز از خزانه فضل تو توانگرى جستهاند و بينوا شدهاند و آهنگ بلندى كردهاند و به
پستى گراييدهاند. پس آن دور انديش كه از سر اعتبار نگريسته و چنين كسان را ديده،
در دور انديشى خويش به راه خطا نرفته است و اختيارش به راه صواب رهنمون گشته است.
تويى- اى سرور
و مولاى من- كه تنها و تنها پيشگاه توست كه بايد دست طلب به سوى آن دراز كرد، نه
هر كس ديگر كه از او چيزى
(1)
دعاى آن حضرت است به هنگام زارى به درگاه خداوند عزّ و جلّ.
اسم الکتاب : الصحيفة السجادية المؤلف : آيتى، عبد المحمد الجزء : 1 صفحة : 183