[منطق علوى در برخورد با قاسطين‌]

(* مصدر گزارش: سليم.

* راوى: ابان از سليم.

* زمان: سال 37 هجرى.

* مكان: صفين.

* موضوع: منطق علوى در برخورد با قاسطين.

* نمايشى از ادب و منطق علوى و شيوه برخورد با قاسطان فحّاش محارب و حراميان جاهلى و بقاياى جبهه مقاومت شرك مكّه كه اينك در پناه معاويه نماينده شرك ناطق عليه توحيد ناطق سلاح برگرفته و دشنام مى‌دهند!)

* متن:

ابان گويد كه سليم گفت: على (صلوات اللَّه عليه) بر گروهى از شاميان گذشت كه وليد بن عقبة بن ابى معيط [1] در ميان‌شان بود. اينان حضرتش را دشنام دادند، به گوش على عليه السّلام رسيد، حضرت ايستاد و به يارانش كه در ركابش بودند فرمود: «با آرامش و وقار اسلامى و با چهره‌اى باز كه شايسته صالحان است به سوى‌شان تازيد، همانا نادان‌ترين، مغرورترين و گستاخ‌ترين كسان نسبت به خداوند قومى هستند كه سركرده‌شان معاويه و پسر نابغه و ابو اعور سلمى و ابن ابى معيط عرق خوار تازيانه خورده در اسلام و مروان رانده‌شده رسول از مدينه، باشند و هم اينان نشسته و دشنام مى‌دهند! اينان تا ديروز با من نمى‌جنگيدند و دشنام نمى‌دادند و اين من بودم كه آنان را به اسلام فرا مى‌خواندم و اين آنان بودند كه مرا به پرستش بتان دعوت مى‌كردند، خدا را بر ديروز و امروز سپاس كه تبهكاران منافق با من به دشمنى‌