اسم الکتاب : تاريخ سياسى صدر اسلام المؤلف : سليم بن قيس الهلالي الجزء : 1 صفحة : 325
[پانعربيسم بدوى اموى عليه نهضت انسانى اسلام]
(* مصدر روايت: سليم.
* راوى: ابان از سليم.
* زمان: دهه چهل هجرى.
* مكان: كوفه.
* موضوع: بخشنامه معاويه.
2* سندى شگفت از بلوغ پانعربيسم بدوى اموى عليه نهضت انسانى اسلام.
* سياست نژادپرستانه و طبقاتى معاويه ادامه سياست و اهداف كودتاى سقيفه
است.
* قتل عام مسلمانان عجم از اهداف كودتا و رژيم اموى بود.)
* متن:
ابان از سليم نقل كند كه گفت: زياد بن سميّه[1] كاتبى داشت شيعى كه با من دوست بود، برايم نامهاى را خواند كه
معاويه در پاسخ نامه زياد به وى نوشته بود:
«اما بعد! نامهاى به من نوشته بودى و در مورد عربها پرسيده بودى كه: «چه كسانى از آنان را گرامى
دارم و چه كسانى را خوار شمرم و چه كسانى را به خود نزديك نمايم و چه كسانى را از
خود دور سازم و از چه كسانى ايمن باشم و از چه كسانى بر حذر باشم». و من اى برادر!
عربها را بيش از همه مىشناسم؛ اين شاخه از قبيله يمن را به ظاهر گرامى بدار و در
نهان خوارشان دار كه من اين گونه با آنان رفتار مىكنم؛ به محافلشان سرى مىزنم و
چنين وانمود مىكنم كه آنان نزد من از ديگران
[1]زياد بن ابيه، زياد بن سميه، مظهر و
نماد يك تيپ تاريخى است كه در هر نحله و نهضتى حضور دارند.
زياد به لحاظ روان شناختى نمودى تاريخى از عقده كهترى است؛ عقدهاى
كه مبناى جبّاريت است. او كه در آغاز خود را شيعه نشان مىداد و در ميان جامعه
شيعى جا باز كرده بود، بنا به همان فعل و انفال عقده كهترى به خدمت معاويه درآمد و
استاندار عراق شد و اين آغاز جبّاريّت او بود. او كه از تمام شيعيان و تشكيلات
شيعه خبر داشت به قلع و قمعشان پرداخت و دست به يك نسل كشى بىسابقه در تاريخ زد.
او دوازده سال بر عراق خود مختار بود و در تثبيت رژيم اموى نقش كليدى داشت. ن. ك: