[1]سعد بن عباده خزرجى، ابو ثابت (م 15 ه)، رئيس قبيله خزرج، از اشراف مدينه، وى زير بار كودتا نرفت و خلافت ابو بكر را به رسميت نشناخت، در حوران شام ترور شد.

[2]ابو عبيده، عامر بن عبد اللَّه بن الجرّاح، از طرّاحان، متحدان، بازيگران و قهرمانان كودتاى سقيفه عليه نهضت اسلام است. او را در آستانه سقيفه با اين مشخصات مى‌بينيم: مردى بلند قامت و لاغر اندام، با چهره‌اى كشيده و استخوانى و ريشى اندك و گونه‌هاى فرو رفته كه دو دندان ثنايايش افتاده است.

شيطنت در چشمانش موج مى‌زند به گونه‌اى كه نمى‌تواند آن را پنهان دارد. تاريخ رسمى خلافت، سيرت و صورت كريه او را گريم نموده و تصاويرى مطلوب از او ترسيم كرده است كه: توسّط ابو بكر اسلام آورد، اسلام او پيش از حضور رسول صلّى اللَّه عليه و اله و سلم در خانه ارقم بود (و اين دروغى بيش نيست)، به حبشه هجرت كرد و در بدر و احد حضور داشت، از همان آغاز يار و ياور ابو بكر و عمر بود (و اين درست است، چرا كه عضو اصلى شوراى پنج نفره توطئه كودتا است)، در پيكار احد مواظب رسول صلّى اللَّه عليه و اله و سلم بود، در روز كودتا دوّمين نفر بود كه با ابو بكر بيعت كرد و لقب امين امّت را دريافت. در دولت كودتا نقش كليدى داشت، در دوره عمر، استاندار شام و فرمانده كلّ سپاه بود، به فرموده عمر: «اگر به طاعون نمى‌مرد، حتما پس از من خليفه بود.» سازمان تبليغات خلافت غصب از او تعريف بسيار كرده و در فضايل او روايات فراوان ساخته است. ن. ك: محمد خالد/ رجال حول الرّسول 368- 420.