گناهانست و فرمود پيغمبر (ص) هر كه اكرام كند غريبى را در غربت وى يا آنكه ببرد غم او را يا طعام دهد او را يا آب دهد او را يك شربت يا بخندد بر روى او پس او راست بهشت‌

فصل چهارم در آزار مؤمن‌

(1) فرمود خداى تعالى در سوره احزاب‌وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِيناًيعنى آنان كه آزار ميكنند مردان مؤمن را و زنان مؤمنه را بغير آنكه آزار كنند ايشان را پس بتحقيق كه كرده‌اند بزرگتر گناهى و معصيتى ظاهر و فرمود رسول خدا (ص) كه هر كه آزار كند مؤمنى بتحقيق كه آزار كرده است مرا و هر كه آزار كند مرا بتحقيق كه آزار كرده است خدا را و هر كه آزار كند خدا را پس او ملعون است در تورية و انجيل و قرآن و در خبر ديگر بتحقيق كه لعنت كرده است او را خدا و فرشتگان و آدميان جميعا و فرمود آن حضرت هر كه نظر كند بمؤمنى نظرى كه بترساند او را خداى تعالى در روزى كه نيست سايه الا سايه او و برانگيزاند او را خدا در صورت مورچه بگوشت او و چشم او و جميع اجزاء او در روح او تا آنكه بياورد او را بموضع او و مرويست از حضرت امير المؤمنين عليه السلام از پيغمبر (ص) كه فرمود هر كه بگويد در مؤمنى آنچه ديده باشد دو چشم او و شنيده باشد دو گوش او از آن چه زشت باشد او را و نقص كند مروت او را پس او از آن مردمان است كه گفته است در شان ايشان كه‌إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ‌بدرستى كه آنان كه دوست ميدارند كه ظاهر گردد ناشايست و زشتى در مؤمنان از براى ايشانست عذابى دردناك آگاه باش كه ايشانراست وا ويلاى بسيار و فرمود امير المؤمنين عليه السلام كه فرمود پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله هر كه روايت كند از برادر مؤمن روايتى كه اراده كند بآن عيب او را و هدم و نقصان و مروت او را بدارد او را خداى تعالى‌