كردم و زكاة دادم از براى تو فرمود بدرستى كه نماز از براى تو دليل و حجتى است و روزه سپريست و صدقه سايه‌ايست و زكاة نوريست پس كدام عمل كردى از براى من عرضكرد موسى عليه السلام خداوندا دلالت كن مرا بر عملى كه آن از براى تو باشد فرمود يا موسى آيا دوستى كردى از براى من دوستى را و آيا دشمنى كردى از براى من دشمنى را پس دانست موسى عليه السّلام كه دوسترين عملها نزد خداى تعالى دوستى است در راه خدا و فرمود پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله كه اگر دو بنده دوستى كنند با هم در راه خدا يكى در مشرق و ديگرى در مغرب جمع ميكند خدا ميان ايشان در روز قيامت و فرمود پيغمبر (ص) فاضلترين عملها دوستى است در راه خدا و دشمنى در راه خدا و فرمود آن حضرت علامت دوستى خدا دوستى ذكر خداست از انس گفت رسول خدا (ص) فرمود دوستى در راه خدا فرض است و دشمنى در راه خدا فرض است‌

باب چهارم‌

در آن نه فصل است‌

فصل اوّل در چگونگى وضوء و زكاة آن‌

(1) فرمود خداى تعالى در سوره مائده‌يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ‌يعنى اى گروه گرويدگان چون خواهيد كه بايستيد بنماز پس بشوئيد رويهاى خود را يعنى از موضع بيرون موى سر تا ذقن در درازى و مقدار آنچه فراگيرد آن را انگشت بزرگ و ميانين در پهنى و بشوئيد دستهاى خود را با مرفق يعنى بشوئيد از مرفقها تا سر انگشتان و مسح كنيد سرهاى خود را تا دو كعب آن و فرمود پيغمبر (ص) يا على چون وضوء سازى بگو

بسم اللَّه اللّهمّ انّى أسألك تمام الوضوء و تمام الصّلوة و تمام رضوانك و تمام مغفرتك‌

كه اين زكاة وضوء است و فرمود امير المؤمنين (ع) جايز نيست‌