الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيها خالِدُونَ‌يعنى بتحقيق كه رستگارى يافتند مؤمنان آنان كه اين صفت دارند كه در نماز خود ترسنده و تواضع‌كننده‌اند و آنان كه از سخنان لغو و عبث و بيهوده اعراض‌كننده‌اند و روى گرداننده و آنان كه زكاة را بفعل آورنده‌اند و آنان كه فرجهاى خود را حفظكننده و نگاهدارنده‌اند مگر بر زنان خود و كنيزان كه ملك ايشان باشند كه ايشان را هيچ ملامتى و سرزنشى نيست در آن پس هر كه طلب كند از براى فرجهاى خود غير اين پس ايشان از حد درگذرندگانند و آن مؤمنان كه بر جميع نمازهاى خود محافظت و در وقتهاى آن آن را بپا ميدارند ايشانند آنان كه وارثانند آن وارثانى كه بميراث ميبرند فردوس را و ايشان در آن مخلد و دائمند و فرمود امير المؤمنين (ع) كه نشانهاى مؤمن چهار است خوردن او مثل خوردن بيماران است و خواب او مانند خواب كسى است كه در عرفات باشد و گريه او مثل گريه زنيست كه فرزند او مرده باشد و نشستن او مانند نشستن آنست كه از درد بى‌آرام باشد و روايت شده از امير المؤمنين (ع) كه او فرمود مؤمن ميباشد راستگوى در دنيا دل او نگاهدارنده است حفظكننده حدهاست ظرف علمست عقل او كاملست مكان گرم است دل او سليم است حلم و بردبارى او ثابتست بدوست خود مهربان است بخشنده است گشاده است در احسان زبان او لطيف است تبسّم او بسيار است حزن او دايمست تفكر او كثير است خواب او قليل است خنده وى كم است طبيعت او پاكيزه است طمع او مرده است كشنده هواى نفس است روى گرداننده است از دنيا رغبت‌كننده است در آخرت دوست ميدارد مهمان را و نوازش ميكند يتيم را و لطف ميكند طفل را و بزرگ ميدارد پير را و عطا ميكند سائل را و ديدنى ميكند بيمار را و