بخير و آن خير ميكشد او را ببهشت و خلق بد مهاريست از عذاب خداوند در بينى صاحب آن و اين مهار بدست شيطانست و شيطان ميكشد او را بشر و شر ميكشد او را بدوزخ و فرمود پيغمبر (ص) كه خلق بد تباه ميكند عمل را چنانچه تباه ميكند سركه عسل را و پرسيدند امير المؤمنين (ع) از بدترين مردمان از عمل فرمود بدترين از خلق‌اند

فصل بيست و هفتم در آنكه روزى مقدر است‌

(1) فرمود خداى تعالى در سوره هودوَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَهايعنى نيست هيچ جنبنده در زمين الّا بر خداست روزى آن و ميداند قرارگاه آن را و آرامگاه آن را و فرمود رسول اللَّه (ص) كه بدرستى كه روزى طلب ميكند بنده را چنانچه طلب ميكند اجل او را و فرمود پيغمبر (ص) اگر يكى از شما بگريزد از روزى خود البته پيروى او كند چنانچه پيروى او ميكند او را مرگ و فرمود (ص) ابو ذر را كه اى ابو ذر اگر فرزند آدم بگريزد از روزى خود چنانچه ميگريزد از مرگ البته دريابد او را روزى چنانچه دريابد او را مرگ‌

فصل بيست و هشتم در فضل علم و عالم‌

(2) از جابر گفت فرمود رسول خدا (ص) ساعتى از عالمى كه تكيه كرده بر فراش خود فكر كند بعلم خود بهتر است از عبادت عابد هفتاد سال از امير المؤمنين (ع) فرمود كه من نشسته بودم در مسجد پيغمبر (ص) داخل شد ابو ذر پس گفت يا رسول اللَّه جنازه عابد بهتر است بتو يا مجلس عالم پس فرمود رسول خدا (ص) اى ابا ذر نشستن ساعتى نزد مذاكره علم دوست‌تر است بخدايتعالى از هزار جنازه از جنازه‌هاى شهيدان و نشستن ساعتى نزد مذاكره علم دوست‌تر است بخدا از قيام هزار شب كه نماز كند در هر شب هزار ركعت و نشستن ساعتى نزد مذاكره علم‌