منست و بان باز ميگيرم بهترين خلقان را از بهشت و راه آن از حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمود هر كه غيبت نكند او راست بهشت و هر كه غضب نكند او راست بهشت و هر كه حسد نبرد او راست بهشت و فرمود حضرت صادق (ع) كه غضب كليد همه بديست مذكور شد غضب نزد امام محمد باقر (ع) فرمود بدرستى كه مرد غضب ميكند تا آنكه راضى نميشود هرگز و داخل مى‌شود بسبب اين در دوزخ پس هر مرد كه غضبناك شود ايستاده بنشيند كه ميرود از وى وسواس شيطان و اگر نشسته باشد برخيزد و هر مرد كه غضب كند بر خويش خود بايد كه برخيزد و بوى نزديك باشد و برساند بدن خود را ببدن وى كه چون خويش برسد بخويش ساكن شود

فصل بيست و چهارم در آنچه وارد شده است در چشم زخم و دواء چشم‌

(1) فرمود رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله كه چشم داخل ميگرداند مرد را در گور و شتر را در ديگ و آمده است در خبر كه اسماء بنت عميس گفت كه پيغمبر (ص) كه دو پسر جعفر را رسيده است چشم آيا طلب كنم از براى ايشان تعويذى فرمود آن حضرت بلى اگر ميبود چيزى كه سبقت گيرد قدر را هر آينه سبقت ميگرفت آن را چشم و گفته‌اند كه مردى از ايشان چون ميخواست كه برساند ديگرى را چشم گرسنه ميبود سه روز بعد از آن صفت ميكرد او را پس ميانداخت او را باين و اين چنين بود كه ميگفت آن را كه ميخواست برساند او را چشم كه نمى‌بينم مثل اين روز شترى يا گوسفندى يا نمى‌بينم مثل اين شتر كه مى‌بينم اين را در اين روز پس گفتند به پيغمبر (ص) چنانچه ميگفتند چون اراده كردند كه برسانند او را بچشم از فراء و زجاج گفت حسن عليه السلام كه دواء رسيدن چشم اينست كه بخواند آدمى اين آيه راوَ إِنْ يَكادُ الَّذِينَ‌