فصل نوزدهم در فضل انگشتر عقيق و غير آن‌

(1) گفت ابن عباس كه فرود آمد جبرئيل به پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله پس گفت يا محمد پروردگار من ميخواند تو را سلام و ميفرمايد تو را كه بپوش انگشتر خود را بدست راست خود و بگردان نگين آن را عقيق و بگوى پسر عم خود را كه بپوشد انگشتر خود را بدست راست خود و بگرداند نگين آن را عقيق پس عرض كرد على عليه السّلام كه چيست عقيق يا رسول اللَّه فرمود عقيق كوهى است بيمن كه اقرار كرد خدا را بيگانگى و مرا به پيغمبرى و تو را بوصىّ بودن و فرزندان تو را بامامت و شيعيان تو را ببهشت و دشمنان ترا بدوزخ و فرمود پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله كه فرا گيريد انگشتر عقيق را كه آن ميبرد فقر را و دست راست سزاوارتر است بزينت و فرمود (ع) كه فرا گيريد انگشتر عقيق كه بدرستى كه نميرسد يكى از شما را غم بسيار مادام كه اين بر وى باشد و از حضرت صادق (ع) كه آن سرور فرمود كه هر كه ميخواهد بسيار شود مال او و فرزندان او و فراخ شود بر وى روزى او بايد كه فرا گيرد نگينى از عقيق و نقش كند بر آن‌ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداًو بخواند

استغفر اللَّه ربّى انّه كان غفّارا

از امام على بن موسى الرضا عليهما السّلام باسناد او از عمّ او حسن بن على (ع) فرمود ديدم در خواب عيسى بن مريم عليه السّلام را گفتم يا روح اللَّه من ميخواهم نقش كنم بر انگشتر خود پس چه نقش كنم بر انگشتر خود گفت كه نقش كن بر آن‌

لا اله الّا اللَّه الملك الحقّ المبين‌

بدرستى كه آن ميبرد همّ و غم را و روايت شده كه دو ركعت با عقيق فاضلتر است از هزار ركعت بغير آن از عبد الرحمن قصير گفت فرستاد حاكم‌