كه زيارت ميكنند كوثر را از اولياء اللَّه تعالى از پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود از براى مردى تنها از اهل بهشت هفتصد برابر است از دنيا و او راست هفتاد هزار قبه و هفتاد هزار قصر و هفتاد هزار حجله و هفتاد هزار تاج و هفتاد هزار حلّه حور العين و هفتاد هزار غلام و هفتاد هزار كنيز و بر هر كنيزى هفتاد هزار گيسو است و چهل هزار تاج و هفتاد هزار حلّه در كف او ابريقى است زبان او از رحمتست گوش او از مرواريد پائين او از طلا بر گردن او منديلى است كه درازى آن پانصد ساله راهست و پهنى آن دويست سال راه است علمهاى آن از نور است مشبّك بطلا و بافتن آن از جانب خداى تعالى است‌

فصل هفدهم در ذكر زمان بدى كه ترسانيده است پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله كه مى‌آيد بر مردمان‌

(1) زمانى كه رويهاى ايشان رويهاى آدميانست و دلهاى ايشان دلهاى شياطين مثل گرگان درنده ريزنده خونها باز نايستند از بدى و اگر پيروى كنى ايشان را در شك اندازند ترا و اگر سخن گوئى با ايشان دروغ گويند ترا و اگر غايب شوى از ايشان غيبت كنند ترا سنّت در ميان ايشان بدعت است و بدعت در ميان ايشان سنت بردبار در ميان ايشان بيوفا است و بيوفا ميان ايشان بردبار و مؤمن در ميان ايشان ضعيف است و فاسق در ميان ايشان بزرگوار كودكان ايشان شوخانند و بدخويان و زنان ايشان مخالفان و دوران پيران ايشان امر نكنند بمعروف و نهى نكنند از منكر پناه بردن بايشان رسوائى است و عزت خواستن از ايشان خوارى و طلب آنچه در دست ايشان است محتاجى پس منع ميكند خدا در اين وقت باران از آسمان در وقت خود و ميفرستد