عليه و آله كه بدرستى كه خدا نزد زبان هر سخنگوئى است و فرمود (ص) كه هر كه باشد او را دو زبان در دنيا باشد او را در روز قيامت دو زبان از آتش و فرمود كه هر كه مخلص باشد خدا را چهل صباح ظاهر شود چشمهاى حكمت از دل او بر زبان او و فرمود صلّى اللَّه عليه و آله كه درست نيست ايمان بنده تا آنكه درست باشد دل و درست نيست دل تا آنكه درست باشد زبان‌

فصل هشتم در مذمت دشنام دادن بر زنده و مرده‌

(1) فرمود خداى تعالى در سوره انعام كه‌وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ‌و دشنام مدهيد آنان را كه ميخوانند و ميپرستند غير خداى را كه ايشان در مقابل آن ناسزا گويند خداى را از روى ظلم و تجاوز از حق بى‌دانائى و فرمود رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله كه دشنام مدهيد دهر و زمان را كه بدرستى كه دهر آن خدا است و دشنام مدهيد پادشاه را كه او امين خدا است در زمين او و دشنام مدهيد مردگان را كه ايشان رسيده‌اند بآنچه پيش فرستاده‌اند و فرمود پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله كه هر كه دشنام دهد مرا پس بكشيد او را و هر كه دشنام دهد اصحاب مرا پس بتحقيق كه كافر است و در خبر ديگر هر كه دشنام دهد اصحاب مرا پس بزنيد او را و فرمود پيغمبر (ص) كه حرامست بهشت بر هر كه ظلم كند اهل بيت مرا و آنكه قتال كند با اهل بيت من و آنكه يارى ايشان كند و هر كه دشنام دهد اهل بيت مرا آنان را نيست نصيبى از براى ايشان در آخرت و سخن نميكند ايشان را خدا در روز قيامت و پاكيزه نميگرداند ايشان را و از براى ايشان است عذابى دردناك و فرمود (ص) كه دشنام دادن مؤمن فسق است و قتال او كفر است و خوردن گوشت‌