عليه السّلام گفت فرمود رسول اللَّه (ص) كه در بهشت درختى است كه از بالاى آن بيرون مى‌آيد حلل يعنى جامها و از زير آن اسبهاى ابلق كه صاحبان بالند كه ميپرند زين و لجام شده بمرواريد و ياقوت سرگين و بول نميكنند سوار ميشوند بر آن اولياء اللَّه پس ميپرند با ايشان بهر جا كه خواهند ايشان فرمود ميگويند اهل دوزخ ايشان را كه آيا انصاف نميكنيد با ما پس جواب دهد او را آنكه رفيع‌ترين ايشان است كه بخواهيد از خدا پس گويند اى پروردگار بچه رسانيده بندگان خود را باين درجه پس گويد خدا ايشان را كه بودند روزه ميداشتند و شما افطار ميكرديد و بودند نفقه ميكردند و شما بخل ميكرديد و بودند جهاد ميكردند و شما مى‌ترسيديد و بودند نماز ميكردند و شما ميخوابيديد و فرمود پيغمبر (ص) كه يك وجب از بهشت بهتر است از دنيا و هر چه در آنست‌

باب چهاردهم در آن خبرهاى متفرقه است‌

مشتمل بر سى و چهار فصل‌

فصل اوّل در مدح توبه و حقيقت آن‌

(1) فرمود خداى تعالى در سوره آل عمران كه‌وَ الَّذِينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَمْ يُصِرُّوا عَلى‌ ما فَعَلُوا وَ هُمْ يَعْلَمُونَ‌متقيان آنانند كه چون بكنند كار ناشايسته يا ستم كنند بر نفسهاى خود ياد كنند خدا را پس آمرزش خواهند براى گناهان خود و كيست كه بيامرزد گناهان را مگر خدا و ديگر نكنند گناه بسيار بعد از استغفار بر آنچه از ايشان صادر شده و ايشان ميدانند كه عقوبت گناه را دوام بسيار است و فرمود رسول خدا (ص) كه مؤمن چون توبه كند و پشيمان شود بگشايد خدا بر وى در دنيا و آخرت هزار در از رحمت و صباح‌