از براى او هفتاد هزار هزار درجه و موكل شوند بوى هفتاد هزار هزار ملك كه مى‌نشانند او را در قبر او و طلب آمرزش ميكنند از براى او تا روز قيامت و هر كه بشويد ميّتى را پس ادا كند در وى امانتها را هست او را بعدد هر موى از وى آزاد كردن بنده و رفيع شود از براى او بآن عدد درجه پس گفت عمر كه يا رسول اللَّه چگونه ادا كند در آن امانتها را فرمود صلى اللَّه عليه و آله كه ميپوشد عورت او را و ميپوشند بدى او را و اگر چنين نكند ضايع مى‌شود اجرا و ظاهر مى‌شود عورت او در دنيا و آخرت‌

فصل دويّم در ثواب مؤمن بسبب مردن او در هر روز از روزهاى هفته‌

(1) فرمود خداى تعالى در سوره آل عمران كه‌وَ ما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ كِتاباً مُؤَجَّلًاو نباشد هيچ نفسى را آنكه بميرد مگر باراده خدا نوشته است كتابى كه زمان آن معين است و فرمود خداى تعالى كه‌كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ‌همه نفس چشنده مرگست و فرمود در سوره انعام كه‌ثُمَّ قَضى‌ أَجَلًا وَ أَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ‌پس حكم كرد خدا مدتى را كه چون سر آيد كه برسد و مدت نام برده و معين شده نزد او است كه كس نداند پس شما شك مياوريد و فرمود در سوره نمل كه‌وَ لكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلى‌ أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ‌و ليكن مؤخر ميدارد مرگ ايشان را تا وقتى معين پس چون بيايد مرگ ايشان نه مؤخر ميدارد ساعتى و نه مقدم و فرمود پيغمبر (ص) كه مرگ كفاره گناه مؤمن است و روايت شده از جابر از حضرت امام محمد باقر عليه السلام كه هر كه بميرد روز جمعه و شناسد حق اهل بيت عليهم السلام را نوشته مى‌شود از براى‌