وَ يُؤْثِرُونَ عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌برمى‌گزينند بر نفسهاى خود و اگر چه باشد ايشان را حاجت و هر كه نگاه داشته شود بخل او پس ايشان رستگارانند و فرمود رسول خدا (ص) كه بهشت خانه بخشندگان پرهيزكار است و فرمود حضرت صادق (ع) كه سخى آنست كه كرم بنفقه كند مال خود را بحق روايتست از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام كه البته جاهل بخشنده فاضلتر است از داناى بخيل در حديث ديگر از امام جعفر صادق (ع) گفت فرمود رسول خدا (ص) كه جوان بگناه آلوده كه بخشنده باشد دوست‌تر است بخدايتعالى از پير عابد بخيل و گفت حسن بن على وشاء كه شنيدم از حضرت امام رضا عليه السلام كه ميفرمود كه بخشنده نزديكست بخدا و ببهشت نزديكست بآدميان دور است از دوزخ بخيل دور است از خدا دور است از بهشت دور است از آدميان نزديكست بدوزخ و فرمود پيغمبر (ص) كه مردان چهارند سخى و كريم و بخيل و لئيم پس سخى آنست كه ميخورد و مى‌بخشد و كريم آنست كه نميخورد و مى‌بخشد و بخيل آنست كه ميخورد و نمى‌بخشد و لئيم آنست كه نميخورد و نميبخشد و فرمود حضرت صادق (ع) از پدران خود از پيغمبر (ص) كه آن حضرت فرمود سخا و بخشش درختى است در بهشت و شاخهاى آن آويخته است در زمين هر كه بگيرد بعضى از شاخهاى آن را بكشاند او را اين شاخ ببهشت‌

فصل چهارم در آنچه مستحق مى‌شود آن را خواهنده‌

(1) فرمود خداى تعالى كه‌وَ الَّذِينَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ‌و در مالهاى ايشان حقيست از براى درويشان كه طلب ميكنند و از براى درويشان كه طلب نميكنند و در اسانيد اخطب خوارزم آورده است در كتاب خود در ذكر كشته شدن آل رسول عليهم السّلام كه اعرابيى آمد نزد امام ابى عبد اللَّه‌