خدا ايمن گرداند او را خدا از فزع اكبر و فرمود پيغمبر (ص) كه چون بلرزد دل مؤمن از ترس خدا فرو ريزد از وى گناهان او چنانچه فرو ميريزد از درخت برگ آن و گذشت حضرت امام حسين (ع) بجوانى كه وى خنده ميكرد فرمود او را كه آيا گذشتى از صراط عرض كرد نه كه آيا ميدانى كه به بهشت ميروى يا بدوزخ عرض كرد نه پس فرمود چيست اين خنده گفت راوى كه نديد كسى آن جوان را خنده كند هرگز از انس از پيغمبر (ص) فرمود نيست هيچ مؤمن كه گريه كند از ترس خدا الّا آنكه بيامرزد خدا گناهان او را اگر باشد بيشتر از ستارهاى آسمان و عدد قطره‌هاى دريا بعد از آن خواند كه‌فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ‌بايد كه بخندند اندكى و بگريند بسيارى بجزاى آنكه كردند

فصل سيّم در فضيلت اخلاص در عمل‌

(1) فرمود خداى تعالى در سوره بيّنه كه‌وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفاءَ وَ يُقِيمُوا الصَّلاةَ وَ يُؤْتُوا الزَّكاةَ وَ ذلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِو نفرمود آدميان را مگر آن كه بندگى كنند خدا را در حالى كه پاك‌كنندگان باشند از براى او دين را و از باطل ميل به حق‌كنندگان و بپايدارند نماز را و بدهند زكاة را اينست دين درست و فرمود رسول خدا (ص) كه بدرستى كه خداى تعالى نظر نميكند بصورتها و عملهاى شما نظر نميكند مگر بدلها و زينتهاى شما و فرمود (ص) كه راستگوئى راه مينمايد به نيكوكارى و نيكوكارى راه مينمايد ببهشت و فرمود (ص) كه نيست دروغگوئى آنكه اصلاح آورد ميان دو كس و بگويد خير يا زياد كند خيرى و فرمود حضرت صادق عليه السّلام كه نظر مكنيد به بسيارى نماز و روزه ايشان و ليكن نظر كنيد براست گفتن سخن و ادا كردن امانت‌

فصل چهارم در فضل اختيار كردن فرمان خدا بر فرمان نفس‌

(2)