راه ميرود بميان اين ملعونست و فرمود پيغمبر (ص) كه بپرهيزيد از رشوه كه اين محض كفر است و نمى‌شنود صاحب رشوه بوى بهشت و بپرهيزيد از آنكه تواضع كنيد از براى مالدار كه تواضع نميكند كسى از براى مالدار الّا آنكه ميرود نصيب او از بهشت‌

فصل هفتم در ثواب باز دادن حق مردم بصاحب آن‌

(1) فرمود خداى تعالى در سوره نساإِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‌ أَهْلِها وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ سَمِيعاً بَصِيراًبدرستى كه خدا امر ميكند شما را كه ادا كنيد امانتها را باهل آن و چون حكم كنيد حكم كنيد بعدل بدرستى كه خدا نيك چيزيست كه پند ميدهد شما را بآن بدرستى كه خدا شنواست بگفتار شما و بينا است بكردار شما و فرمود رسول خدا (ص) كه يكدرهم كه باز دهد بنده آن را بخواهندگان بهتر است او را از عبادت خدا هزار سال و بهتر است او را از آزاد كردن هزار بنده و بهتر است او را از هزار حج و عمره و فرمود رسول خدا (ص) كه هر كه رد كند يكدرهم بخواهندگان آزاد كند خدا رقبه او را از آتش و بدهد او را بهر دانگى ثواب پيغمبرى و بهر درهمى شهرى از مرواريد و فرمود آن حضرت صلّى اللَّه عليه و آله كه هر كه راضى گرداند خواهندگان را از خود واجب شود از براى او بهشت بى‌حساب و باشد در بهشت رفيق اسماعيل بن ابراهيم عليهما السلام و فرمود آن سرور در بهشت شهرها است از نور بر آن شهرهاى نور چهار در است از طلا و مزين بمرواريد و ياقوت در ميان آن شهرها قبها است از مشك و زعفران هر كه نظر كند بآن شهرها آرزو كند كه باشد او را شهرى از آن عرض كردند يا نبى اللَّه از كيست اين شهرها فرمود از توبه‌كاران پشيمان از گناه كه خوشنود كنند خواهندگان را از خود بدرستى كه بنده‌

شعيري، محمد بن محمد، كاشف الأستار- ترجمه جامع الأخبار - تهران، چاپ: اول، 1388 ق.