32 حروف عامل (1)

حروف ناصب مضارع‌

الف) « ان »: به مثال‌هاى زير توجّه كنيد:

- احبّ ان تكرم‌

- يحسن ان تصلّي علي محمّد و آله‌

در عبارت‌هاى بالا، « ان » به افعال « تكرم » و « تصلّي » نصب داده و جزء حروف ناصب فعل مضارع شمرده مى‌شود. آيا مى‌دانيد كه « ان »، در اين عبارت چه اثر معنوى دارد؟ در عبارت اوّل، « ان تكرم» مفعول به « احبّ » و در عبارت دوّم، « ان تصلّي ... »، فاعل براى « يحسن » است. با توجّه به اين‌كه « مفعول به» و « فاعل » بايد مفرد باشند (نه جمله)، « ان » با تبديل « تكرم » و « تصلّي » به مصدر، آنها را « مفرد » كرده و صلاحيت مفعول به و فاعل واقع شدن را به آنها داده است.

بنابراين مى‌توان گفت كه « ان » علاوه بر نصب مضارع، آن را به مصدر تبديل مى‌كند؛ اين اثر « ان » را در اصطلاح « تأويل به مصدر» مى‌گويند. از اين‌رو، معانى عبارات بالا چنين خواهد بود:

- دوست دارم اكرامت را.

- خوب است درود فرستادن تو بر محمد و آل او.

ب) « لن »: به اين مثال توجّه كنيد: « لن تضربني».

در عبارت بالا « لن » به فعل « تضرب » نصب داده است و از جهت معنوى، اثر آن،