كلمه « الناس » است و بيان مى‌كند كه همه مردم، مردند نه برخى از آنها يا بيشتر آنها.

تأكيد به دو قسم است:

قسم اوّل: « تأكيد لفظى».

قسم دوّم: « تأكيد معنوى».

تأكيد لفظى: عبارت است از تكرار لفظ سابق؛ مانند: جاء زيد زيد.

در اين مثال « جاء » فعل، « زيد » فاعل، « زيد » دوّم تابع و تأكيد براى « زيد » اوّل است.

تأكيد معنوى: عبارت است از تأكيد به وسيله برخى الفاظ خاصّ؛ كه در اين‌جا با برخى از آنها آشنا مى‌شويم:

1. نفس، عين: جاء زيد نفسه- جاء زيد عينه.

نكته: كلمات نفس و عين در صورتى كه تأكيد لفظ مثنى يا جمع واقع شوند، به صورت أنفس و أعين آورده مى‌شوند؛ به مثال‌هاى زير توجّه كنيد:

« جاء زيد و خالد أنفسهما (أعينهما)؛ زيد و خالد خودشان آمدند».

« جاء الرجال انفسهم (أعينهم)؛ مردان خودشان آمدند».

« جائت المرأتان انفسهما (اعينهما)؛ دو زن خودشان آمدند».

« جائت النساء انفسهنّ (اعينهنّ)؛ زنان خودشان آمدند».

2. كل و جميع: مانند: مات الناس كلّهم (جميعهم)

به مثال‌هاى ديگر توجّه كنيد:

« اكلت الرغيف كلّه؛ نان تمامش را خوردم».

« جائت النّساء كلّهنّ (جميعهنّ)؛ زنان همه آنها آمدند».

نكته: كلمات نفس، عين، كل و جميع لازم است به ضميرى اضافه شوند تا به مؤكّد (لفظى كه مورد تأكيد قرار گرفته) برگردد. از اين‌رو، گفته مى‌شود كه اين كلمات به ضميرى اضافه مى‌شوند كه با مؤكّد، مطابقت كند؛ يعنى اگر مؤكّد مثنى است، ضمير « هما » و اگر جمع مذكّر باشد، « هم » و ... خواهد بود.

نگاهى به كتاب‌هاى ديگر

التوكيد: و يقال له « التأكيد » و هو كلّ تابع ذكر تقريرا لأمر متبوعه و هو نوعان: لفظي و معنوي؛