آدم كه از نعيم جنان هيچ كم نداشت‌

از گندمى دريغ بباغ ارم نداشت‌

بيرون شد از بهشت بفرمان اهبطوا

پيمان گسست و عهد خدا محترم نداشت‌

نوح ار چه جان ز ورطه طوفان برون كشيد

از ترك يك پسر دل فارغ ز غم نداشت‌

احياى آنكه هست شد از نيست در معاد

باور بدل نديده براهيم هم نداشت‌

موسى كه با عصا يد بيضا همى نمود

در قدس جرئتى كه گذارد قدم نداشت‌

عيسى كه بود مادرش اندر حرم مقيم‌

پروانه ولادت جنب حرم نداشت‌

فخر رسل كه مفخر اولاد آدم است‌

فخرى فزون ز نسبت با ابن عمّ نداشت‌

آن كو پى رسالت ختم رسل گواه‌

جز وى خدا كسى كه بخود كرد ضمّ نداشت‌

بن عمّ احمد آنكه به تبهيل و هل اتى‌

ايزد چنو نمونه تامّ و اتمّ نداشت‌

آنكو خداى نام وى از نام خود نهاد

چون كس جز او قرينه خير الأمم نداشت‌

غير از على صلاى سلونى بروزگار

كى زد كسى كه گفته در خورد ذمّ نداشت‌

رمزى نهفته در خبر باب شهر علم‌

يعنى بغير در ره ديگر حرم نداشت‌

آنكو گرفت سر زتن عمرو عبدود

و ز خشم چهره از خدوى او دژم نداشت‌

بخشيد زر بدامن و خاتم گه ركوع‌

روزى كه خود بسفره يكى لقمه هم نداشت‌

ميريخت سر چو برگ درختان بگاه رزم‌

در دل ز خصم كين و برابر وى خم نداشت‌

عمرى نخورد گندم و پيمان بو البشر

ايفا نمود گرچه در اين ره رقم نداشت‌

ايثار جان براه خدا كرد بارها

نوح از جدائى پسرى جز الم نداشت‌