و على عليه السّلام كتاب خدا را از همه بهتر و بيشتر حافظ بود، و به دليل خبر، دادن على عليه السّلام از غيب و استجابت دعايش و ظاهر شدن معجزات از او و ويژگى خاصّش به خويشاوندى و برادرى با پيغمبر صلى اللّه عليه و آله‌

امام على (ع) بود:

كه قرآن را در عهد پيغمبر (ص) از همه بهتر حفظ كرد، و كسى چنان حفظ نكرد. او نخستين كس بود كه قرآن را جمع نمود، و عامه نوشته‌اند «علت تخلف وى از بيعت و تأخير آن براى آن بود، كه قرآن را جمع كند.

و ائمه قرآءت، روش قرآءت خود را از او فراگرفته‌اند: مانند «ابو عمرو بن علاء، و عاصم» و غير ايشان قرآءت را، از ابو عبد الرحمن سلمى گرفتند، كه شاگرد امام على (ع) بود.

اخبار غيب:

امام على (ع) مشهور است چنانكه از شهادت خود، در ماه رمضان خبر داد- از آمدن حجاج بن يوسف و حتى كيفيت قتلش خبر داد- از قتل جويريه بن مسهر و قطع دست و پاى او خبر داد.

از كيفيت قتل و شهادت ميثم تمار خبر داد- از چگونگى كشته شدن «قنبر» غلام خود خبر داد. از شهادت فرزندش امام حسين (ع) در كربلا خبر داد- و ... (رجوع شود بكتب مبسوط كه حال جز اشاره چاره نيست). 15 مورد آن گذشت.

استجابت دعاى:

امام على (ع) معروف است چنانكه درباره «بسر بن ارطاة» قاتل دو فرزند كوچك ابن عباس. و مردى بنام «عيزار» جاسوس معاويه- و دوازده نفر كه شهادت خواست از جمله «انس» و «زيد بن ارقم» كه يكى كور شد، و ديگرى پيس گشت.

ر. ك. (المعارف ابن قتيبة) و ظهور معجزات- بدستش در زمان پيامبر (ع) و پس از زمان وى مشهور است و صفحه گنجايش ندارد. و اما ويژگى خاص و خويشاوندى و برادرى امام على (ع) را با رسول (ص) هيچ كس نميتواند انكار كند.