شاذان است محتمل است كه نام بشر كه در كتاب جماهر آمده اشتباه باشد
و وى همان محمد بن شاذان باشد
يكى ديگر از جواهرشناسانى كه بيرونى در كتاب جماهر نام برده خطيبى
است نام و نسب وى معلوم نشد. شارح و مصحح جماهر احتمال داده است كه وى ابو الحسن
على بن ابراهيم بن نصرويه بن سخنام سمرقندى خطيبى متولد 365 و متوفى 440 يا 441
باشد كه نامش در الجواهر للمضيئه ص 349 ج 1 و تاريخ بغداد ج 11 ص 342 و انساب
سمعانى ج 5 ص 168 آمده است.
وصف نسخ
نسخههاى تنسوخنامه كه نسخه چاپ حاضر با مقابله با آنها تهيه شده
است بترتيب عبارت است از:
1-
عكس
نسخه كتابخانه اياصوفيا شماره 3605 كتابخانه مركزى دانشگاه. از نوشته پشت صفحه
معلوم مىشود كه اين نسخه با كتاب ديگرى بنام نظام التواريخ بهم منضم بوده و نسخه
عكس حاضر فقط تنسوقنامه است. اين نسخه داراى 173 ورق بوده كه يكصد ورق آن مخصوص به
تنسوقنامه و هفتاد و سه ورق نظام التواريخ بوده است. در پشت صفحه اول چنين نوشته
شده است:
«قدوقف هذه النسخة الشريفه سلطاننا الاعظم
و الخاقان المعظم مالك البرين و البحرين خادم الحرمين الشريفين السلطان بن السلطان
السلطان الغازى محمود خان وقفا صحيحا شرعيا. حرره الفقير احمد شيخزاده المفتش
باوقاف الشريفين غفر لهما»
و آخر نسخه باين عبارت تمام مىشود:
«والسلام تمت و ليتها تمت. وقع الفراغ من
تحرير تنسوخنامه الايلخانى