كندى كتابهاى بسيار در علوم مختلف از منطق و فلسفه و هندسه و حساب
و نجوم و موسيقى و غير اين علوم تاليف نموده كه قفطى در تاريخ الحكما و ابن النديم
در كتاب الفهرست[1]بتفصيل از آنها ياد كردهاند از جمله تاليفات وى رسالهايست در
انواع سنگها و ديگر رسالهايست در اقسام گوهرهاى قيمتى و ديگر رسالهاى در عطر و
انواع آن.
ابن جصاص.
ابو عبد اللّه حسين بن عبد اللّه جوهرى مشهور كه گزارش احوالش
بتفصيل در كتب تاريخ ذكر شده و در تعليقات اين كتاب شرح حالش آمده و بيرونى هم در
چند موضع از كتاب جماهر ذكر او كرده است و در سال 315 درگذشته است.
عطارد بن محمد الحاسب.
بابلى منجم بغدادى (متوفى 206). وى از دانشمندان و فضلاء زمان خود
بوده و در علوم نجوم و رياضى تبحر بسيار داشته و آثار چندى از خود بجاى گذاشته است
كه از جمله آنها «كتابمراياى محرقه» و «فصولالبابلى در اسرار سماوى» و «كتابمنافع الاحجار» است.
نسخه كتاب اخير در كتابخانه ملى پاريس و آستانه موجود است. بيرونى
در سه موضع از كتاب جماهر نامش را برده و از كتاب منافع الاحجارش مطالبى نقل كرده
است. نامش در فهرست ابن النديم و هدية العارفين[2]نيز آمده
است.
ابن الحباب.
در كتاب جماهر بيرونى (ابن الخباب) با خاء معجمه آمده است و ليكن
ابن جوزى در كتاب المنتظم او را «ابنالحباب» با حاء مهمله ياد كرده است و ظاهرا صورت اخير درست باشد.
وى از جمله جواهرشناسان عهد خلافت مقتدر و قاهر خليفه عباسى بوده