مقدّمه مصحّح‌

شرح حال محقّق خفرى‌

محمّد بن احمد خفرى ملقّب به شمس الدين از حكيمان و دانشمندان قرن دهم هجرى است. شهرتش به خفرى به واسطه اين است كه وى از اهالى خفر از نواحى شيراز بوده است. درباره زندگى وى گزارش دقيق و كاملى در دست نيست. از اين رو، تاريخ ولادت او معلوم نيست. وى در عهد سلطنت شاه اسماعيل صفوى مى‌زيسته است. ابتدا در شيراز و سپس در كاشان اقامت داشته است. از شاگردان صدر الحكماء سيّد صدر الدين محمّد دشتكى شيرازى بوده و گويا حوزه درس جلال الدين دوانى را نيز درك كرده است.[1]

خفرى انديشمندى دقيق النظر و در آن زمان از نفوذ اخلاقى و اجتماعى قابل توجّهى برخوردار بوده است. درباره مذهب وى اختلاف نظر است. قول غالب گوياى اين است كه وى اهل تسنّن بوده، امّا شواهدى خلاف اين را نشان مى‌دهد.

[1] ر. ك: تتميم امل الآمل، صص 64- 65 الذريعة، ج 20، ص 134 طبقات أعلام الشيعة (احياء الدائر من القرن العاشر)، ص 217 و مجالس المؤمنين، ج 2، صص 233- 234.