و فيلسوف مدقق نصير الملة و الدين محمد الطوسى كه اكثر اين لوامع از پرتو اشراق انوار فوائد او است» (ص 16 و 321 لوامع الاشراق چاپ 1283 نول كشور) با حواشى محمد هادى على و محمد عبد الغفور) او در چند جاى ديگر هم از طوسى ياد كرده است (ص 41 و 45 و 51 و 112).

محمد يوسف على گويا همان امين الدين على خان گريان مؤلف تأييد الاعداد به درخواست محمد غوث بهادر جنگ اعظم نواب آركوت در 1253- 1264 «اعظم سواطع الافاق فى شرح لوامع الاشراق» ساخته است (ش 568 فهرست مدارس)

ثومپسن‌nosPmohT لوامع اشراق را به انگليسى در آورده و در لندن در 1839 به چاپ رسانده است (بروكلمن ذيل 1: 298).

7- اختيار حسينى از روى طهارة الاعراق و اخلاق ناصرى و قانون السياسة و ميزان الحكم و قسطاس و اساس براى بابر شاه اخلاق همايون ساخته است در 912 سپس در 926 براى سليم خان دستور الوزراء نگاشته است (منزوى 1539 و 1606- دانشگاه 1/ 2893- بادليان 1463 و 2726- بنگال 1387 و 495- پاريس 767 و 768- پرلين 298- برينستن 68- نشريه 1: 214).

8- غياث الدين منصور دشتكى درگذشته 948 اخلاق منصورى ساخته است (منزوى 1534) در ديباچه نخستين اخلاق ناصرى به گواهى نسخه ش 307 ملى بندى از روى خط صدر المحقق پدر يا پسر او نقل شده است. پس او گويا از اخلاق ناصرى هم براى خود نسخه برداشته است.

9- فتح اللّه سبزوارى از سده 10 بروش جدول سازى و تشجير تحفة الائمة العلية فى الحكمة العمليه براى ابراهيم شاه نگاشته است كه قانون الحكماء و فردوس الندماء و مشكاة الحيات و اخلاق الاشراف هم خوانده ميشود، درست مانند المشجرة العمادية فى الحكمة العملية كه در يك مقدمه در اقسام علوم و سه مقاله: اخلاق، معاش، سياست شهرها، بنام امير كبير فرمان رواى يزد عماد الدين عبد اللطيف ساخته شده است (ملك 1/ 856) و مانند سلوك المالك فى تدبير المالك يا المشجرة فى الاخلاق از شهاب الذى احمد بن الربيع در 655 (ملك 372) ميباشد.

10- گزيده ديگرى مورخ 956 به نوشته آقاى مدرس رضوى (چ 1 ص 259) نزد آقاى محدث ارموى هست.

11- علاء الدين على بن امر اللّه چلبى ابن الحنائى قينالى زاده درگذشته 979 براى على پاشا وزير سليمان دوم عثمانى بيگلر بيگى شام درادرنه اخلاق علائى نگاشته است به تركى و مطالب اخلاق ناصرى و جلالى و محسنى را در آن آورده با افزوده‌هايى از خودش در يك مقدمه و سه كتاب در 971 تا روز آدينه 20 صفر- 973 و با ماده تاريخ «اولدى اخلاق علائى احسن» كه گويا با 963 برابر است. و آن در بولاق در 1248 چاپ شده است.

(قرطاى 507 و 1517 و 3043- بلوشه فهرست نامها در سه شماره- فلوگل 2: 304