، صفحة 79 و صفحة 225 و صفحة 226، الرجال، صفحة 471، النجاشي: الرجال، صفحة 38، العلامة الحلي: الرجال، صفحة 40، ابن شهرآشوب: معالم العلماء، صفحة 32، الأفندي: رياض العلماء، ج 2 ورقة 51، الأسترآبادي: منهج المقال، صفحة 96، إتقان المقال، صفحة 42، بحر العلوم: الرجال، ج 2 صفحة 211 216، ابن داود: الرجال، ق 1 صفحة 111 110، الخوانساري: روضات الجنات، صفحة 168، الحر العاملي: أمل الآمل، ق 2 صفحة 68، القمي: الكنى و الألقاب، ج 1 صفحة 195."

38 فقهاى نامدار شيعه (صفحة 44 41)

" شيخ مفيد بغايت او را ستوده است و او نخستين كسى است كه در اول غيبت كبرى، فقه را مهذب كرد و با قواعد اصوليه تطبيقش نمود، طريق اجتهاد و تطبيق احكام با ادله و اصول آنها را باز كرد بعد از او" ابن جنيد اسكافى"، كه شرح او خواهد آمد هم همان طريق را پيمود بدين جهت است كه در اصطلاح فقهاء، اين دو فقيه جليل القدر به" قديمين" (دو تن از قدماء) تعبير آورده مى‌شود آراء ابن ابى عقيل محل توجه و اعتناء بيشتر محقق حلى و علامه و متأخرين قرار گرفته است و از فتاواى نادره او عدم تنجس آب قليل بمجرد ملاقات با نجس، وجوب اذان و اقامه در نماز صبح و شام و بطلان نماز در صورت ترك آنها (اذان و اقامه) است.

گفتار صاحب رياض: مرحوم ميرزا عبد الله افندى صاحب رياض العلماء كه نوشته‌اى در مورد بيوگرافى دانشمندان و علماء اسلامى به زبان عربى است در باره او گويد: فقيه بزرگ، متكلم اصيل، شيخ بزرگوار معروف به ابن ابى عقيل اقوال و آراء او در كتابها مورد نقل قول قرار گرفته است با آن كه مردم سرزمين عمان همگى از خوارج و ناصبيها هستند ولى به نظر مى‌رسد كه آنان پس از سده سوم از ديار مغرب به آن منطقه آمده باشند.

او مى‌افزايد علامه در كتاب" خلاصه اقوال" توصيف و تجليل فراوان از او به عمل آورده است.

نجاشى گويد: نجاشى صاحب كتاب رجال معروف، پس از توصيف او به‌