(خطّى مرعشى، ش 286) و «سريان نور حق» (رضوى، ش 599) نيز خوانده شده است.

اين رساله بر اساس نظريه اصالة الماهية نگاشته شده و محتواى آن معارض با آراء آخوند صدرا است. در پاره‌اى از نسخ همچون رضوى، ش 599، غرب همدان ش 4752، ملك ش 1176 و سپهسالار، اين اثر از نظام الدين احمد دشتكى (م 1085)- از شاگردان ميرداماد- دانسته شده است.

ج: الرسالة القدسية فى اسرار النقطة الحسية: اين اثر در حاشيه چاپ سنگى «مبدأ و معاد»، ص 153 به نام صدرا خوانده شده و در تراجم متأخّر، از آثار او قلمداد گرديده است. اين اثر از مير سيد على همدانى است. در «ذريعه (ج 12/ 170 اين رساله از صدرا، و در ج 17/ 50 از مير سيد على همدانى دانسته شده است، در هر حال با مقايسه آن با نسخه شماره 8428 رضوى و نسخه شماره 1058 ملك و كتابشناسى محمّد رياض در آغاز كتاب «مير سيد على همدانى»، ص 182 جاى هيچ‌گونه ترديدى را در انتساب آن به مير سيّد على همدانى باقى نمى‌گذارد. [40].

اين رساله به ترجمه عماد الفقراء در ذيل مجموعه «مقامات عارفان» به نام همدانى نيز طبع گرديده است.

د- حاشيه مبحث تمام مشترك شمسية: اين رساله در فهرست فيلم‌هاى دانشگاه، ج 3/ 561، ش 1039 از صدر المتألهين دانسته شده، ولى با دقت در پايان رساله و نقل چند فقره از كتب صدرا در بقيه صفحه، و امضاى آخر، رساله مذكور از صدر الدين محمّد دشتكى است.

ه- تفسير آيه‌ «تَرَى الْجِبالَ تَحْسَبُها جامِدَةً ...»: اين اثر در پايان چاپ سنگى‌

[40] - اين رساله به ذيل مجموعه «انهار جاريه» به سال 1341 ش، در شيراز نيز طبع شده‌