هم بر تأنيث، بنابراين از تاى اوّل مستغنى شده و آن را حذف كرديم مضروبات شد.

و آن [مضروبات‌] يك لفظ است به‌جاى سه معنى، چنانكه گويى: هنّ مضروبات، يعنى ايشانند گروه زنان زده شده، و انتنّ مضروبات يعنى شماييد گروه زنان زده شده، و نحن مضروبات يعنى ماييم گروه زنان زده شده.

[امر]

و از امر نيز چهارده وجه بازمى‌گردد: شش مغايب، و شش مخاطب، و دو حكايت نفس متكلّم را. آن شش كه مغايب را بود سه مذكّر را بود و سه مؤنّث را.

آن سه كه مذكّر را بود: ليضرب، ليضربا، ليضربوا.

ليضرب: يعنى بايد بزند او يك مرد غايب در زمان حال يا زمان آينده. صيغه مفرد مذكّر غايب است از فعل امر، صحيح و مجرّد و معلوم.

ليضرب در اصل يضرب بود، لام امر در سرش درآورديم و آخرش را وقف كرديم ليضرب شد بر وزن ليفعل. لام، لام امر، ياء، حرف استقبال، ضاد فاء الفعل، راء عين الفعل، باء لام الفعل، لام امر غايب در سرش دو عمل كرد: لفظا و معنى، لفظا حركت آخرش را به جزمى ساقط كرده، و معنى خبر را بدل به انشاء كرد.

جامع المقدمات (جامعه