اسم الکتاب : جامع المقدمات( جامعه مدرسين) المؤلف : جمعى از علما الجزء : 1 صفحة : 67
شد بر اسم زمان و مكان بر وزن مقتل، حذرا من الاشتباه فتحه عين الفعل
را بدل كرديم به ضمّه، مضرب شد بر وزن مفعل، و آن در كلام عرب بدون واو و تاء يافت
نمىشد بنابراين ضمّه را اشباع كرديم، واو از اشباع ضمّه تولّد يافت مضروب شد بر
وزن مفعول.
و آن [مضروب] يك لفظ است
بهجاى سه معنى چنانكه گويى:
هو مضروب يعنى اوست يك مرد
زده شده، و انت مضروب يعنى تويى يك مرد زده شده، و انا مضروب يعنى منم يك مرد زده
شده.
مضروبان: يعنى دو مرد زده
شده.
اصلش مضروب بود (واحد بود)
خواستيم كه تثنيه بنا كنيم الف كه علامت تثنيه بود با نون عوض تنوين در آخرش
درآورديم مضروبان شد.
و آن [مضروبان] يك لفظ
است بهجاى سه معنى چنانكه گويى هما مضروبان، و انتما مضروبان، و نحن مضروبان،
يعنى ايشانند دو مردان زده شده، و شماييد دو مردان زده شده، و ماييم دو مردان زده
شده.
مضروبون: يعنى گروه مردان
زده شده.
اصلش مضروب بود، خواستيم
كه جمع بنا كنيم واو كه علامت جمع مذكّر بود با نون عوض تنوين در آخرش درآورديم
مضروبون شد.
و آن [مضروبون] نيز يك
لفظ است بهجاى سه معنى چنانكه گويى: هم مضروبون و انتم مضروبون، و نحن مضروبون
يعنى ايشان و شماييد گروه مردان زده شده، و ماييم گروه مردان زده شده.
اسم الکتاب : جامع المقدمات( جامعه مدرسين) المؤلف : جمعى از علما الجزء : 1 صفحة : 67