لهذا از براى رفع اشتباه، ميمى را به او ملحق كرديم ضربتوم شد.

التقاى ساكنين شد ميان واو و ميم، خواستيم كه واو را حذف كنيم، علامت جمع بود، خواستيم كه ميم را حذف كنيم، خلاف مقصود حاصل مى‌شد. چون ما يدلّ على الواو كه ضمّه باشد در كلام بود، لهذا واو را حذف كرديم، ضربتم شد بر وزن فعلتم، ضاد فاء الفعل، راء عين الفعل، باء لام الفعل، و تاء و ميم علامت جمع مذكّر مخاطب و هم ضمير فاعل است. و ضمير منفصلش، انتم است.