[3] يعنى: خوشحال ميكند
مرد را رفتن روزگارها و حال آنكه رفتن روزگارها از براى آن مرد رفتنى و منقصتى است
از عمر. شاهد در وقوع ما، است مصدريّه نه موصوله. بنابر توهّم بعضى به دليل آنكه
فاعل واقع شده است با مابعد خود از براى يسّر. اى يسّر المرء ذهاب الليالى. (جامع
الشواهد: ج 3 ص 363).