متلاشى گشته و در ميان اجزاى زمين گم مى شود، بدنهاى شماست ولى خودتان (ارواح) به دست فرشته مرگ از بدنهايتان گرفته شده ايد و پيش ما محفوظيد 199).

گذشته از اينگونه آيات، قرآن كريم با بيانى جامع، مطلق روح را غير مادى معرفى مى كند؛ چنانكه مى فرمايد: (از تو حقيقت روح را مى پرسند بگو روح از سنخ امر خداى من است‌ 200).

و در جاى ديگر در معرفى امر خود مى گويد: (امر خدا وقتى كه چيزى را خواست اين است و بس كه بفرمايد بشو، آن چيز بى توقف مى شود و ملكوت هر شى ء همين است‌ 201).

و مقتضاى اين آيات آن است كه فرمان خدا در آفرينش اشياء، تدريجى نيست و در تحت تسخير زمان و مكان نمى باشد، پس روح كه حقيقتى جز فرمان خداوند ندارد مادى نيست. و در وجود خود خاصيت ماديت را كه تدريج و زمان و مكان است ندارد.

بحث در حقيقت (روح) از نظر ديگران‌

كنجكاوى عقلى نيز نظريه قرآن كريم را در باره روح، تأييد مى كند. هر يك از ما افراد انسان از خود حقيقتى را درك مى نمايد كه از آن به (من) تعبير مى كند و اين درك، پيوسته در انسان موجود است، حتى گاهى سر و دست و پا و ساير اعضا حتى همه بدن خود را فراموش مى كند ولى تا خود هست، خود (من) از درك او بيرون نمى رود اين (مشهود) چنانكه مشهود است قابل انقسام و تجزى‌