اسم الکتاب : شيعه در اسلام - ط قديم المؤلف : علامه طباطبایی الجزء : 1 صفحة : 122
سوى هدفى سوق مى دهد و
اسباب جزئيه كه حوادث جزئيه را در جهان به وجود مى آورند همه بالا خره به او منتهى
مى شوند و از هر سوى، تحت تسخير و تدبير وى مى باشند، هر چيزى در هستى خود نيازمند
به اوست و او به چيزى نيازمند نيست و از هيچ علت و شرطى سرچشمه نمى گيرد.
وحدانيّت خداوند
هر واقعيتى را از
واقعيتهاى جهان فرض كنيم واقعيتى است محدود؛ يعنى بنا به فرض و تقديرى (فرض وجود
سبب و شرط) هستى را داراست و بنا به فرض و تقديرى (فرض عدم سبب و شرط) منفى است و
در حقيقت وجودش مرزى دارد كه در بيرون آن مرز يافت نمى شود تنها خداست كه هيچ حد و
نهايتى براى وى فرض نمى توان كرد؛ زيرا واقعيت وى مطلق است و به هر تقدير موجود مى
باشد و به هيچ سبب و شرطى مرتبط و نيازمند نيست.
روشن است كه در مورد امر
نامحدود و نامتناهى نمى توان (عدد) فرض نمود؛ زيرا هر دوم كه فرض شود، غير از اولى
خواهد بود و در نتيجه هر دو محدود و متناهى خواهند بود و به واقعيت همديگر مرز
خواهند زد؛ چنانكه اگر حجمى را مثلًا نامحدود و نامتناهى فرض كنيم در برابر آن
حجمى ديگر نمى توان فرض كرد و اگر هم فرض كنيم دومى همان اولى خواهد بود، پس (خدا)
يگانه است و شريك وجود ندارد 162.
اسم الکتاب : شيعه در اسلام - ط قديم المؤلف : علامه طباطبایی الجزء : 1 صفحة : 122