خليفه سوم را فراموش كرده قتله خليفه را تعقيب نكرد.

پس از جنگ صفين، «جنگ نهروان» درگرفت. در اين جنگ جمعى از مردم كه در ميان شان صحابى نيز يافت مى‌شد در اثر تحريكات معاويه در جنگ صفين به على عليه السلام شوريدند و در بلاد اسلامى به آشوب‌گرى پرداخته هر جا از طرفداران على عليه السلام مى‌يافتند مى‌كشتند حتى شكم زنان آبستن را پاره كرده جنين‌ها را بيرون آورده سر مى‌بريدند. [1]

على عليه السلام اين غائله را نيز خوابانيد ولى پس از چندى در مسجد كوفه در سر نماز به‌دست برخى از اين خوارج شهيد شد.

بهره‌اى كه شيعه از خلافت پنج‌ساله على عليه السلام برداشت‌

على عليه السلام در خلافت چهارسال و نه ماهه خود اگر چه نتوانست اوضاع درهم ريخته اسلامى را كاملًا به حال اولى كه داشت برگرداند ولى از سه جهت عمده موفقيت حاصل كرد:

1. به واسطه سيرت عادله خود، قيافه جذاب سيرت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله را به مردم- خاصه به نسل جديد- نشان داد، وى در برابر شوكت كسرايى و قيصرى معاويه در زىِّ فقرا و مانند يكى از بينواترين مردم زندگى مى‌كرد، وى هرگز دوستان و خويشاوندان وخاندان خود را بر ديگران مقدم نداشت و توان‌گرى را به گدايى و نيرومندى را به ناتوانى ترجيح نداد.

2. با آن‌همه گرفتارى‌هاى طاقت فرسا و سرگرم كننده، ذخاير گران‌بهايى از معارف الهى و علوم حقه اسلامى را ميان مردم به يادگار گذاشت.

مخالفين على عليه السلام مى‌گويند: وى مرد شجاعت بود نه مرد سياست، زيرا او

[1] . مروج الذهب، ج 2، ص 415