پس از آن مرحوم صدوق گويد: قال مصنف هذا الكتاب من- شروطها الاقرار للرضا عليه السلام بانه امام من قبل اللّه عز و جل على العباد مفترض الطاعة عليهم.

جمع اين احاديث شريف را، وجهى به مراتب جنت است؛ و وجه ديگر به كمال آن فتبصر. در ديوان راقم مرقوم است كه:

فصل يازدهم‌

ص 45 اين فصل چون ديگر فصول اين رساله وجيز و عزيز، حافل لطائفى دقيق، و مطالبى عميق است آفرين بر خواجه كه در هر فن مرد يك فن است. امهات مسائل اين فصل ناظر به كتاب تكوينى و تدوينى و كون جامع است كه انسان كامل است. و ما به توفيق الهى هر يك را در رسائل انسان كامل و نهج الولايه و قرآن و انسان و توحيد از ديدگاه عارف و حكيم و انه الحق، به مبانى برهان و مجالى عرفان ممضى و معاضد به آيات و روايات، مستدل نموده‌ايم كه منصف راست بين را بسنده است و اللّه سبحانه ولى التوفيق و بيده ازمة التحقيق.

ص 45 كلام خداى تعالى ديگر است و كتاب خداى تعالى ديگر.

فصل پنجم موقف هفتم الهيات اسفار، (ج 3 ص 102 ط 1) و نيز فاتحه ششم از مفتاح اول از مفاتيح غيب صاحب اسفار (ص 8 ط 1) در كلام و كتاب است. بلكه موقف هفتم آن كه پانزده فصل است همگى‌