جلد اول‌

[مقدمه‌]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلى‌ عَبْدِهِ الْكِتابَ وَ لَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً. و الصلوة و السلام على من جعله‌ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً* و علّمه من لدنه علما و على آله الذين اذهب عنهم الرجس و طهّرهم و جعل لهم نورا.

* إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ‌ قرآن مردم را باستوارترين راه هدايت ميكند [1] كتابى است عزيز و ارجمند كه باطل را مطلقا در آن راهى نيست و از جانب خداى حكيم ستوده نازل شده است‌ [2] براى عالميان تذكر و بيدارى است‌ [3] حقائق و امثال آن بصورتهاى گوناگون بيان گرديده تا مردم متذكّر و بيدار گردند [4] كتابى است عظيم، مجيد، مبين، كريم كه جنّ و انس از آوردن نظير آن عاجزاند [5] رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بقرآن بسيار اهميّت ميداد و در تعليم و بكار بستن آن سعى خاصّ مبذول ميكرد، آرزومند بود كه اين كلام دلنشين خدا در دلها بنشيند و قلوب را كه مركز فرماندهى وجوداند مسخّر كند. ميفرمود:

قلبى كه ظرف قرآن باشد از عذاب خدا بدور است،

«لا يعذّب اللَّه قلبا وعى القرآن» [6].

ميفرمود: چون فتنه‌ها همچون پاره‌هاى شب تار شما را در ميان‌