بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي
أَنْزَلَ عَلى عَبْدِهِ الْكِتابَ وَ لَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً. و الصلوة و السلام على من جعلهشاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ
نَذِيراً*و
علّمه من لدنه علما و على آله الذين اذهب عنهم الرجس و طهّرهم و جعل لهم نورا.
* إِنَّ
هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُقرآن مردم را باستوارترين راه
هدايت ميكند[1]كتابى
است عزيز و ارجمند كه باطل را مطلقا در آن راهى نيست و از جانب خداى حكيم ستوده
نازل شده است[2]براى
عالميان تذكر و بيدارى است[3]حقائق و امثال آن بصورتهاى گوناگون
بيان گرديده تا مردم متذكّر و بيدار گردند[4]كتابى است عظيم، مجيد، مبين، كريم
كه جنّ و انس از آوردن نظير آن عاجزاند[5]رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و
سلّم بقرآن بسيار اهميّت ميداد و در تعليم و بكار بستن آن سعى خاصّ مبذول ميكرد،
آرزومند بود كه اين كلام دلنشين خدا در دلها بنشيند و قلوب را كه مركز فرماندهى
وجوداند مسخّر كند. ميفرمود: