ابوالفتوح رازى، جمال الدين حسين بن على، از علماء و مفسران بزرگ عالم تشيع، تاريخ دقيق تولد و وفات وى در دست نيست، ولى از قرائن برمى آيد كه وى حدود ۴۷۵ متولد شده و در بين سالهاى ۵۵۲ و ۵۵۹ و به احتمال زياد در ۵۵۴ درگذشته است. نسب ابوالفتوح به نافع بن بديل خزاعى از صحابه بزرگ پيامبر صلى الله عليه و آله مى رسد كه در سال چهارم هجرت در وقعه بئر معونه به شهادت رسيد. از فرزندان او برخى در جنگ صفين در ركاب حضرت على عليه السلام شهيد شدند و برخى ديگر به ايران آمدند و در نيشابور سكنا گزيدند و ايرانى شدند و زبانشان فارسى گرديد. اجداد ابوالفتوح، از علماى بزرگ شيعه و صاحب تأليفات بسيار بوده اند. نياى او از نيشابور به رى كوچيد و ابوالفتوح در همانجا متولد شد. مشايخ و اساتيد ابوالفتوح عبارت اند از: شيخ ابوالوفاء عبدالجبار رازى معروف به شيخ مفيد رازى؛ پدرش على بن محمد؛ قاضى فاضل حسن استرآبادى، و مهم تر از همه شيخ ابوعلى حسن بن محمد طوسى پسر شيخ الطائفه طوسى كه از آنان اجازه روايت داشته است. ابن شهرآشوب صاحب معالم و مناقب، شيخ منتجب الدين صاحب فهرست
[1] دايرة المعارف تشيع، مؤسسه دايرة المعارف تشيع، تهران، ۱۳۷۲ ش، ج ۱، ص ۴۲۹ ـ ۴۳۰.
اسم الکتاب : شناخت نامه شيخ ابوالفتوح رازي المؤلف : زمانی نژاد، علی اکبر الجزء : 2 صفحة : 330