اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 550
مىشد، براى تجهيز سپاهى
نيرومند و انتقامگيرى بهكار گرفته شود.[1] و آنان سخنورانى از قريش را جهت همكارى ديگر قبايل عرب اعزام
كردند[2] برحسب برخى روايات، در نكوهش كسانى كه
مال خويش را براى مبارزه با اسلام در غزوه احُد دادند، اين آيه نازل شد[3]:
«انَّ الَّذينَ كَفَروا يُنفِقونَ امولَهُم لِيَصُدّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ
فَسَيُنفِقونَها ثُمَّ تَكونُ عَلَيهِم حَسرَةً ثُمَّ يُغلَبونَ». (انفال/ 8، 36) ابوسفيان در جاىگاه ثائر (انتقامگيرنده)،
فرماندهى سپاه را برعهده گرفت[4] و گريه بر كشتگان بدر* را ممنوع كرد[5] صفوان بن اميّه پيشنهاد كرد زنان را براى يادآورى كشته شدگان بدر و
تحريك به خونخواهى، همراه خويش سازند.[6] به نظر برخى، بزرگان قريش از آن جهت زنان را همراه خود بردند كه از
جنگ نگريزند؛ زيرا فرار با زنان دشوار و رها كردن آنان در ميدان جنگ ننگ بود.[7] سپاه قريش به همراه ديگر
قبايل عرب (مانند بنىكنانه و ثقيف و اهل تهامه)[8] مركّب از 3000[9] يا 5000[10]
نفر كه 700 تن از آنان زرهپوش بودند، همراه 200 اسب و 3000 شتر، آماده كارزار شد.[11] تعدادى از زنان قريش (از جمله هند*
همسر ابوسفيان) اين سپاه را همراهى مىكردند.[12] مسلمانان هنگامى از تصميم
مشركان آگاه شدند كه آنان آماده حركت از مكّه بودند يا خارج شده بودند. عبّاس بن
عبدالمطّلب عموى پيامبر صلى الله عليه و آله طىّ نامهاى محرمانه به وسيله مردى از
بنىغفّار رسول خدا را از زمان حركت و توان نظامى قريش آگاه كرد. چون ابىّ بن كعب
نامه را بر حضرت خواند، پيامبر صلى الله عليه و آله از او خواست كه مضمون نامه را
فاش نكند. با[1]. السير و المغازى،ص 322؛ الروض الانف، ج 5، ص 419 [2]. السيرة النبويه،ابن هشام، ج 3، ص 61؛ الكامل، ج 2، ص 149 [3]. اسبابالنزول، ص196؛ السير و المغازى، ص 322 [4]. المغازى، ج 1، ص200؛ تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 47 [5]. مجمعالبيان، ج 2،ص 824 [6]. المغازى، ج 1، ص202؛ المنتظم، ج 2، ص 263 [7]. تاريخ طبرى، ج 2،ص 59؛ السيرة النبويه، ابن هشام، ج 3، ص 62 [8]. المغازى، ج 1، ص203؛ تاريخ طبرى، ج 2، ص 59 [9]. السيرة النبويه، ج3، ص 66؛ الطبقات، ج 2، ص 28 [10]. مجمعالبيان، ج2، ص 824 [11]. المغازى، ج 1، ص203؛ انساب الاشراف، ج 1، ص 383 [12]. تاريخ طبرى، ج 2،ص 59؛ السيرة النبويه، ابن كثير، ج 2، ص 327
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 550