اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 494

در اين‌كه ابوعبيده تا چه اندازه در گشودن سرزمين‌هاى شام نقش داشته، روايات، گوناگون است؛ [1] امّا هرچه بود، عمر نيز او را بر آن‌جا گمارد؛ [2] هرچند نمى‌توان فقط او را امير آن ديار دانست. [3] ابوعبيده در سال 18 هجرى در ديار شام به طاعون عمواس مبتلا شد و در 58 سالگى درگذشت و معاذ* بن‌جبل بر او نماز خواند. [4] از او كسى باقى نماند. [5] از عمر نقل شده كه اگر ابوعبيده زنده بود، او را خليفه قرار مى‌دادم و با هيچ‌كس مشورت نمى‌كردم‌ [6] و نيز آرزو مى‌كرد كه به اندازه گنجايش يك اتاق، افرادى چون او مى‌داشت. [7]
اهل‌سنت در كتاب‌هاى خود براى ابوعبيده بابى گشوده و فضايلى را بدو نسبت داده و وى را يكى از عشره مبشّره و امين امت دانسته‌اند؛ [8] اما در نگاه شيعى، چنين فضايلى براى او ثابت نيست؛ چنان‌كه در نفحات الازهار طرق روايت اخير، از نظر تاريخى و رجالى بررسى و صحّت آن رد شده است. [9]
در حالات ابوعبيده آمده است كه روزى مى‌گريست. سبب آن را پرسيدند، گفت:
روزى پيامبر صلى الله عليه و آله براى ما از فتح‌هاى آينده مى‌گفت تا سخن به فتح شام رسيد و گفت:
اى ابوعبيده! چيزى تو را از خدا غافل نكند، پس بدان كه سه خدمت‌گزار و سه مركب كافى است ... حال من به خانه‌ام مى‌نگرم كه از بردگان آكنده و به اصطبلم نگاه مى‌كنم كه پر از چارپايان است؛ بنابراين چگونه پس از اين، رسول خدا را ملاقات كنم؛ در حالى‌كه از ما عهد گرفته بود محبوب‌ترين و نزديك‌ترينتان به من، كسى است كه مرا به گونه‌اى ملاقات كند كه در آن وضع از من جدا شده است؟ [10]

[1]. تاريخ طبرى، ج 2،ص 355؛ البدء و التاريخ، ج 5، ص 87
[2]. تاريخ طبرى، ج 2،ص 355
[3]. فتوح‌البلدان، ج1، ص 128؛ المعجم‌الكبير، ج 1، ص 156
[4]. المستدرك، ج 3، ص296؛ المعجم‌الكبير، ج 1، ص 155
[5]. السير و المغازى،ص 226؛ جمهرة انساب العرب، ص 176
[6]. كنزالعمال، ج 13،ص 216
[7]. حلية الاولياء، ج1، ص 146
[8]. المستدرك، ج 3، ص297- 298؛ جمهرةانساب العرب، ص 176؛ اسدالغابه، ج 3، ص 126
[9]. نفحات‌الازهار، ج11، ص 314
[10]. مسند احمد، ج 1،ص 321؛ كنزالعمال، ج 13، ص 217- 218

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 494

صيغة PDF

شهادة

الفهرست