اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 442

به خلافت سزاوارتر است، به اعتراض و ستيز برخيزد [1] وآمادگى خودرا براى حمايت از خلافت على اعلام كرد؛ امّا امام على نپذيرفت. [2] عمر كه فتنه‌گرى او را مى‌دانست، به ابوبكر پيشنهاد كرد تا او را تطميع كند و بدين‌گونه بر جاى نشست و بيعت كرد. [3] در حجّى كه با ابوبكر همراه بود، موجب خشم او شد. ابوقحافه (پدر ابوبكر) كه حاضر بود، گفت:
پسرم! صدايت را نزد ابن‌حرب پايين بياور. [4] در زمان خلافت عمر، مورد احترام خليفه بود و بر فرشى كه اختصاصى او و عبّاس بود، مى‌نشست. [5] در سال 13 هجرى، در نبرد «يرموك» همراه فرزندش يزيد شركت كرد [6] و چشم ديگر خود را در آن از دست داد و نابينا شد. [7] در دوره خلافت عثمان كه در يك دگرگونى چندين ساله، امويان بر رقيب خود برترى يافتند، منزلتى مضاعف يافت‌ [8] و در جمع امويان آشكاراگفت: حال كه گوى خلافت به‌دست شما افتاده، درميان خود آن‌را بگردانيد و نگذاريد از دستتان بيرون رود. [9]
وفات‌ابوسفيان رانيز به اختلاف، سال‌هاى 30، 31، 33 و 34 نقل كرده‌اند؛ بنابراين، هنگام مرگ، 88 يا 93 سال داشت. [10] از او فرزندانى‌چون معاويه‌سر سلسله امويان و امّ‌حبيبه همسر پيامبر صلى الله عليه و آله باقى ماند. نقل است: روزى بر شترى سوار بود. معاويه افسار آن را مى‌كشيد و يزيد از دنبال، آن را مى‌راند كه پيامبر صلى الله عليه و آله سواره، كِشنده و راننده را لعن كرد. [11] ازمدائنى نقل شده كه پيامبر سائلى را عطايى داد و او ثنا گفت و شكر كرد.
رسول خدا فرمود: اگر به ابوسفيان بخشش شود، ثنا نمى‌گويد و شكر نمى‌گزارد. [12]

[1]. الفتوح، ج 2، ص559
[2]. الفتوح، ج 2، ص559؛ انساب‌الاشراف، ج 2، ص 271
[3]. العقدالفريد، ج 4،ص 240
[4]. همان، ص 14
[5]. العقدالفريد، ج 2،ص 272
[6]. تاريخ طبرى، ج 2،ص 336؛ الاستيعاب، ج 4، ص 240
[7]. الاستيعاب، ج 2، ص270
[8]. قاموس الرجال، ج5، ص 487- 488
[9]. انساب‌الاشراف، ج5، ص 19؛ قاموس‌الرجال، ج 5، ص 488
[10]. انساب‌الاشراف، ج5، ص 19؛ الاصابه، ج 3، ص 335
[11]. الخصال، ج 1، ص191
[12]. انساب‌الاشراف، ج5، ص 18

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 442

صيغة PDF

شهادة

الفهرست