اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 114

نيرنگ آن جنّ سليمان‌نما آگاه و جنّى مجبور به فرار شد و انگشتر را در دريا افكند.
سليمان كه در اين مدّت از قصر رانده شده بود و براى صيّادان كار مى‌كرد، انگشتر خويش را در شكم ماهى يافت. آن را به دست كرد؛ پس جنّ و انس به گردش جمع شدند و به حكومتش برگشت.
بسيارى از مفسّران، مانند طبرسى، [1] شيخ طوسى‌ [2] و علّامه طباطبايى، [3] اين‌گونه داستان‌ها را با حكمت خداوند و مقام و منزلت انبيا عليهم السلام سازگار ندانسته و نپذيرفته‌اند. در تفسير تبيان آمده است: سخن مفسّران شيعه و هركسى كه پيامبران را منزّه از گناه و زشتى مى‌داند، اين است كه ممكن نيست خداوند به يك جنّى اين توان را بدهد كه به صورت پيامبرى درآيد و امكان ندارد كه نبوّت در انگشترى باشد يا اين‌كه خداوند نبوّت پيامبرى را سلب كند. [4] به نظر مى‌رسد كه اين‌گونه داستان‌ها، افسانه‌هاى دروغين و خرافه‌هاى اسرائيلى است كه با عقل و منطق سازگارى ندارد. [5]
2. در برخى روايات، ذيل آيه 34 ص/ 38 از آصف چنين ياد شده است: چون خطاى كشتن 14 اسب از سليمان سرزد، انگشتر از انگشت او بيفتاد. آصف‌بن‌برخيا گفت:
14 روز انگشتر در دست تو قرار نخواهد گرفت؛ پس انگشترت را به من بده تا در اين مدّت جانشين تو باشم و تو به خلوتى برو و به توبه و استغفار پرداز. من در ميان مردم به سيره و روش تو رفتار مى‌كنم. سليمان انگشتر را به آصف سپرد و در دست او ثابت ماند و آصف كه شبيه سليمان شده بود، بر تخت نشست و حكومت كرد و پس از 14 روز، انگشتر و تخت را به سليمان سپرد. [6]
الميزان رواياتى را كه نشان دهنده قتل اسبان به دست سليمان است، منتهى به كعب‌الاحبار دانسته‌ [7] و على عليه السلام نيز براساس روايتى از ابن‌عبّاس در مجمع‌البيان، كشتن‌

[1]. مجمع‌البيان، ج 8،ص 743
[2]. التبيان، ج 8، ص562
[3]. الميزان، ج 17، ص207
[4]. التبيان، ج 8، ص562
[5]. نمونه، ج 19، ص281
[6]. اثبات الوصيه، ص76
[7]. الميزان، ج 17، ص207

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 114

صيغة PDF

شهادة

الفهرست