اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 59

در رمز آفرينش آدم از خاك مى‌توان گفت: چون غرض از آفرينش انسان، ايجاد كَوْن (وجود) جامعى بود كه مشتمل بر همه حضرات خمس و عوالم كلّيّه باشد، وجود آدم عليه السلام بايد حضرت شهادت مطلقه را كه همان عالم حسى است نيز در بگيرد [1]. وجوه ديگرى در رمز آفرينش آدم عليه السلام از خاك ذكر شده است؛ مانند اين كه: 1. متواضع باشد؛ 2. ستّار باشد؛ 3. با زمين كه در آن خليفه است، ارتباط و سنخيّت بيش‌ترى داشته باشد؛ 4. قدرت خدا ظاهر شود. [2]
تسويه آدم و دميدن روح در او:
در سوره حجر/ 15، 29 و ص/ 38، 72 آمده است: «فَإِذَا سَوَّيتُهُ و نَفَختُ فِيهِ مِن رُّوحِى فَقَعُوا لهُ سجِدينَ‌/ پس وقتى او را آراستم و از روح خود در او دميدم، پيش او به سجده درافتيد». تسويه به معناى آفرينش جوارح، اندام و تصوير صورت انسانى آدم و مهيّا ساختن جسم او براى پذيرفتن روح است و تسويه بشر از گل و صلصال، آماده ساختن جسم او براى پذيرش روح است، و روحى كه در بدن آدم دميده شده، موجودى مستقل به شمار مى‌رود كه هنگام تعلّق آن به بدن، با بدن نوعى اتحاد و هنگام مفارقت از بدن، استقلال دارد. اضافه روح به پروردگار، از نوع اضافه مِلكى است كه با هدف تكريم و نكوداشتِ انسان، صورت گرفته است. [3] گفته شده: دميدن روح در اين‌جا تمثيلى از اعطاى زندگى به مادّه‌اى است كه پذيراى آن شده و در حقيقت دميدنى در كار نبوده است. [4]
برخى با استفاده از ظاهر آيه‌ «و لَقَد خَلَقنكُم ثُمَّ صَوَّرنكُم ثُمَّ قُلنا لِلمَلكَةِ اسجُدُوا لِأدَمَ ...» (اعراف/ 7، 11) ونيز (سجده/ 32، 7- 9؛ انسان/ 76، 1) ميان آفرينش جسم آدمى و صورت‌بندى و دميدن روح در وى، نوعى فاصله زمانى قائل شده‌اند. [5] علّامه طباطبايى‌

[1]. شرح فصوص الحكم، ص89
[2]. التفسير الكبير، ج8، ص 80
[3]. الميزان، ج 12، ص154- 155
[4]. روح‌المعانى، مج8، ج 14، ص 54
[5]. المنار، ج 8، ص329؛ نمونه، ج 6، ص 98- 99

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 59

صيغة PDF

شهادة

الفهرست