اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 536
ابى بن خلف تقى صادقى ابىّ بن خَلَف: ابوعامر،[1] ابىبن خلفبن وهببن حذافة بنجمح،[2] از قبيله قريش، تيره بنىجمح و از
دشمنان سرسخت پيامبر ابىبن خلف و برادرش اميه،
از اشراف قريش در جاهليت بودند كه در دشمنى با پيامبر صلى الله عليه و آله و
مسلمانان، گوى سبقت از ديگران مىربودند. او از دليران عرب بود؛ چنانكه عمرو* بن
عاص در مشاجرهاى با عمارةبن وليدبن مغيره مىگويد: من از همه بزرگان بهرهاى
بردهام، از ابى دليرى را.[3] آنچه در زندگانى ابى ديده
مىشود، سراسر تكبُّر و سركشى است. امام على عليه السلام در احتجاج با دانشمندى
يهودى، ابى را از فرعونهايى مىشمارد كه پيامبر صلى الله عليه و آله به سوى آنان
برانگيخته شده است.[4]
به روايتى، سبب پيدايش پيمانِ جوانمردان (حلفالفضول) كه رسول خدا حتى پس از
اسلام بدان مباهات مىكرد،[5] ستم ابى در معامله با «قيسبنشيبه» يا «لميسبنسعد» بود. شعر لميس
نيز بر آن گواه است.[6]
همچنين آوردهاند: وقتى اميه* يكى از بردگانش را شكنجه مىكرد، ابى مىگفت: عذابش
را افزون كن.[7] كينهورزى و دشمنى ابى با
رسولخدا صلى الله عليه و آله از ابتداى بعثت آشكار است. وى و گروهى از سران شرك
به ديدار ابوطالب* شتافته، خواستار باز ايستادن رسولخدا از دعوت به[1]. المغازى، ج 1، ص251 [2]. السيرة النبويه، ج1، ص 361 [3]. الاغانى، ج 18، ص129 [4]. الاحتجاج، ج 1، ص511 [5]. الاغانى، ج 17، ص289 [6]. الاغانى، ج 17، ص288- 299 [7]. اسدالغابه، ج 6، ص241
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 536