اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 534

بازماندگان جنگ بدر بود و در مدينه به سال 55 هجرى درگذشت. [1]
ابواليَسَر در شأن نزول‌
1. گفته‌اند: ابواليَسَر در سال صلح حديبيه، مُحرِم به احرام عمره بود و گورخرى را با نيزه شكار كرد. به او تذكّر دادند و حكم آن را از رسول خدا صلى الله عليه و آله پرسيد كه آيه 95 مائده/ 5 نازل شد و شكار در حال احرام را ممنوع كرد: «لاتَقتُلُوا الصَّيدَ و انتُم حُرُم». [2]
2. در روايتى از ابن‌عباس آمده است كه ابواليَسَر هنگام فروش خرما، با زن غريبه‌اى مواجه و مرتكب گناهى شد؛ سپس پشيمان شده، با دو تن از صحابه در ميان گذاشت.
آنان وى را به استغفار و كتمان توصيه كردند؛ امّا نپذيرفت و قضيه را به آگاهى پيامبر رساند. پيامبر وى را توبيخ كرد و اين آيه نازل شد [3]: «واقِمِ الصَّلوةَ طَرَفَىِ النَّهارِ وزُلَفًا مِنَ الَّيلِ انَّ الحَسَنتِ يُذهِبنَ السَّيّاتِ ذلِكَ ذِكرى‌ لِلذّاكِرين‌ و در دو طرف روز و نخستين ساعات شب، نماز* را به پادار؛ زيرا خوبى‌ها، بدى‌ها را از بين مى‌برد. اين براى پندگيرندگان، پندى است». (هود/ 11، 114) در نقل ديگرى كه طبرى از خود وى روايت كرده، آمده است كه رسول خدا پس از شنيدن سخن وى، لحظه‌اى خاموش ماند تا جبرئيل نازل شد. آن‌گاه پيامبر صلى الله عليه و آله آيه پيشين را بر او خواند. شخصى پرسيد: آيا اين آيه ويژه او است يا براى همه مردم؟ پيامبر فرمود: براى همه مردم است. [4] ميبدى ذيل روايت را به‌گونه ديگرى نقل كرده و آورده است كه رسول خدا پس از آگاهى از امر وى براى نماز عصر حاضر شد و پس از نماز، جبرئيل اين آيه را نازل كرد. پيامبر از ابواليسر پرسيد: آيا در اين نماز با ما بودى؟ پاسخ داد: آرى. فرمود: اين نماز، كفّاره آن‌

[1]. سير اعلامالنبلاء، ج 2، ص 537
[2]. روح‌المعانى، مج5، ج 7، ص 34
[3]. مسند احمد، ج 1، ص406؛ تفسير ابن‌كثير، ج 2، ص 480
[4]. جامع‌البيان، مج7، ج 12، ص 178؛ تفسير ابن‌كثير، ج 2، ص 480

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 534

صيغة PDF

شهادة

الفهرست