اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 485
ابوعامر راهب سيد محمود دشتى ابوعامر راهب: عمرو (عبد
عمرو) بن صيفى بن نعمانبن مالك، معروف به ابوعامر راهب، پدرحنظله* غسيل الملائكه نسبت ابوعامر به «اوس*»
مىرسد[1] و بيشتر محدثان، او را از بزرگان
قبيله اوس دانستهاند؛[2]
ولى ابنكثير، وى را از سران قبيله خزرج* شمرده است.[3] وى، در جاهليت، از حنفا به شمار مىآمد[4] كه موحّد و معتقد به برانگيخته شدن انسان، پس از مرگ بودند.[5] ابوعامر كه نصرانى بودنش در جاهليت
نيز گزارش شده،[6] به رهبانيت روى آورده بود؛ لباس خشن
مىپوشيد و از دانش اهلكتاب نيز آگاهى داشت؛[7] از همين رو به «راهب» معروف بود. پس از هجرت، به جهت عدم پذيرش
اسلام، به فرموده پيامبر، او را فاسق (كسى كه از طاعت خدا و دين حنيف خارج شده)
خواندند.[8] پس از جنگ بدر*، وى همراه با چندين
نفر از اهل قبيلهاش به مكه فرار كرد و مشركان مكه را همواره به جنگ با پيامبر صلى
الله عليه و آله تشويق مىكرد.[9] ابوعامر، در غزوه احد* در سپاه مشركان حضور داشت و مىكوشيد انصار
را در اين غزوه با خود همراه سازد كه بىنتيجه ماند.[10] اين دشمنى[1]. جمهرهانسابالعرب، ص 333؛ الاستيعاب، ج 1، ص 432 [2]. السيرةالنبويه، ج2، ص 584؛ المغازى، ج 1، ص 205 [3]. تفسير ابنكثير، ج2، ص 402 [4]. السيرةالنبويه، ج2، ص 585 [5]. مروج الذهب، ج 1،ص 61 و 71 [6]. اسباب النزول، ص214؛ تفسير ابنكثير، ج 2، ص 402 [7]. السيرةالنبويه، ج2، ص 584؛ تفسير ابنكثير، ج 2، ص 402 [8]. السيرةالنبويه، ج2، ص 585 [9]. همان؛ المغازى، ج2، ص 441 [10]. المغازى، ج 1، ص223
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 485