اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 337
ابوبكر به تجارت اشتغال
داشت[1] و از اين راه ثروتى اندوخته بود و چون
پيامبر مبعوث شد، با بخشى از 4000 يا 40000 درهم دارايىاش، بردگان را آزاد كرد.[2] اين اقدام ابوبكر، در باور اهل سنّت
بسيار بزرگ جلوه كرده و افرادى را به ارزيابى كشانده است؛ از اين رو، ابنشهر
آشوب، اين مقدار سرمايه را (معادل 4000 دينار) در مقابل ثروت خديجه كه موجب تقويت
پيامبر صلى الله عليه و آله شد، چندان چشمگير نمىشمارد.[3] ابوبكر گويا با علم انساب[4] و تعبير خواب نيز آشنايى داشت[5] و در جاهليّت، چون ديگران بتپرست
بود. از او نقل است كه چون در ماجراى افك، به تنگنا افتاد، گفت: من خاندانى از عرب
را نمىشناسم كه بر آنان، آنچه بر آل ابىبكر رفته است، روا شده باشد. به خدا قسم! در جاهليّت كه
خدا را نمىپرستيديم و چيزى را به نام او نمىخوانديم، در حق ما چنين چيزى گفته
نمىشد.[6] وى در اين سخن، با صراحت به
خداناپرستىاش در آن دوره اشاره كرده است. اسلام ابوبكر درباره زمان اسلام ابوبكر،
در طول تاريخ اسلام، بحثهاى بسيارى در گرفته است. وى در برخى منابع اهل
سنّت، نخستين مسلمان دانسته شده است. علّامه امينى از منابع معتبر اهلسنّت، بيش
از 100 حديث آورده كه امام على عليه السلام را نخستين مسلمان و اوّل نمازگزار
مىشناساند.[7] محمدبنسعد، از پدر خود
نقل مىكند كه پيشاز ابوبكر، گروهى (بيش از 50 نفر) مسلمان شده بودند.[8] يعقوبى، اسلامِ ابوبكر را پس از على،
خديجه، زيدبنحارثه و[1]. الطبقات، ج 3، ص128 و 172 [2]. همان، ص 128؛انسابالاشراف، ج 10، ص 4146 [3]. مناقب، ج 2، ص 84 [4]. السيرة النبويه، ج1، ص 12؛ تاريخ طبرى، ج 2، ص 317 [5]. الطبقات، ج 3، ص132 [6]. المغازى، ج 2، ص433 [7]. الغدير، ج 3، ص219-/ 238 [8]. تاريخ طبرى، ج 1،ص 540
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 337