۱. «اُعْبُدُوا رَبَّكُمْ» : الف) «بپرستى خدايتان». ب) «خداى را پرستيد». [1]
۲. «فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الَّثمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ» : الف) «بيرون آورد به او از ميوه ها، روزى براى شما». ب) «به باران از درختان و زمين براى شما ميوه ها بيرون آرد». [2]
۳. «فَلا تَجْعَلُوا لِلّهِ أَنْداداً» : الف) «مكنى خداى را مانندگان و شما مى دانى». ب) «با خداى تعالى شريك مگوييد [و] شما مى دانى». [3]
۴. «تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ» : الف) «مى رود از زير آن جويها، هر گاه روزى دهند ايشان را از آن ميوه اى، روزى اى گويند...: اين آن است كه ما را روزى دادند پيش از اين».
ب) در زير درختانش جويها مى رود، هر گه كه ايشان را از آنجا روزى مى دهند...، گويند اين ميوه هاست كه ما را در دنيا دادند». [4]
۵. «وَهُمْ فِيها خالِدُونَ» : الف) «و ايشان در آنجا هميشه باشند». ب) «ايشان در بهشت مخلّد مؤبّد باشند». [5]
۶. «فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ» : الف) «دانند كه آن درست است از خداى ايشان را». ب) «امّا مؤمنان دانند كه اين حق است و صدق است، او از نزديك خداست». [6]
۷. «يُضِلُّ بِهِ كَثِيراً وَ...» : الف) «گمراه كند به آن بسيارى كس را و هدايت كند به آن بسيارى را». ب) تا اضلال كند به آن بسيارى كس را و هدايت كند به آن بسيارى را». [7]

[1] بقره (۲): آيه ۲۷. روض الجنان، ج ۱، ص ۱۵۱.

[2] بقره (۲): آيه ۲۲. روض الجنان، ج ۱، ص ۱۵۴.

[3] بقره (۲): آيه ۲۲. روض الجنان، ج ۱، ص ۱۵۷.

[4] بقره (۲): آيه ۲۵. روض الجنان، ج ۱، ص ۱۷۱.

[5] بقره (۲): آيه ۲۵. روض الجنان، ج ۱، ص ۱۷۴.

[6] بقره (۲): آيه ۲۶. روض الجنان، ج ۱، ص ۱۷۸.

[7] بقره (۲): آيه۲۶. روض الجنان، ج ۱، ص ۱۸۱.